sonunu yapabilseler güzel film olacakmış ama olmamış. kendileri de sıkılmış, öyle son kısmı bırakmışlar gibi. bir yere bağlayalım bari demişler. müzikler falan güzel, davul sahnelerini özel olarak kestim, youtube'a koyarım. genel akışı da güzel aslında. arada kendi çapında sanat yaptığı sahneler de hoştu. adamlar dünyanın sonu gelince sanata ne olur tarzında takılmışlar. şimdi walking dead dokuzuncu sezonunda bir bölümde bunu inceliyor. tabii zombileri biraz farklı, bunlarınki daha insancıl olmuş. daha hızlı olmuş. genel hikayesinde neyin neden olduğunu da açıklamak istememişler. modern sanatkar adamın apartmana kapalı kalma meselesine dokundurmuşlar, bu açıdan bakınca hoş oluyor ama o sona hiç gerek yoktu işte.
--- spoiler ---
.eski sevgilisinde kalan kasetleri almaya gelir. pek büyük bir partidir. geçer bir odaya uyur kalır, sabahına dünyalar yıkılmıştır. senaryo bu. o nasıl uykudur arkadaş? oda kapısını kimse zorlamaması da bir garip. her neyse bunları geçer. dışarda herkesin birbirini yediğini görünce apartmanda kalmaya karar verir. bütün daireleri inceler, kaynakları tartıp biçerek bölüştürür, yavaş yavaş harcar. çok uzun bir süre yeter. bir kişi açısından aslında mümkün bir senaryo.
.arada kafaları yer, ilkin bateri bulur onu çalar, bakar zombi toplanır tabii ki çalmaz ama kendi çapında toparladığı eşyalar ile sanat yapmaya devam eder.
.arada bir iki dairede zombi çıkar, onlarla ilgilenir. öncesinde yaşlı amcanın teki önce karısının sonra kendisinin beynini patlatır. o daireye tavandan inişi de bir acayiptir ya neyse işte.
.böyle gel zaman git zaman, arada odasına zombiler basmalı kabuslar ardından bir gün hakkaten odanın dışında sesler duyar. daha kim o, insan mısın? cin misin demeden çeker tetiği, kapının öte tarafındaki karının karnına saçmaları doldurur. domdom kurşunu değer, bir avcı yer onu...
.o kadar zaman, o kadar yalnızlıktan sonra karının teki çatıdan noel baba misali gelmiştir ama karıyı öldürür. karnındaki saçmaları çıkardığını gösterirler, sonra karı iyileşmiş gibi gösterirler. biraz birlikte takılırlar, sanat falan yaparlar. öyle sevişme falan olmaz ama hafif romantizm olabilir bak. aşk hikayesini eksik etmemişler ama garip olmuş.
.böyle giderken kaynaklar azalır, çatıdan diğer çatıya geçiş için kadın adamla konuşmaya başlar. o gün girmediği daireye girip yeni yiyecek bulur ama kadının aslında öldüğünü anlarız. odasına girip özür diledikten sonra bunu gösterirler, çok da şaşırmayız ama garip işte.
.son kısımda iyice saçmalarlar, kasetlerini kuvette yakmayı tercih eder, her taraf duman olur. belki kısmı bir yangın çıkar artık neyse. kadının dağcılık aletleri ile çatıdan çatıya atlamaya karar verir ama dostu zombi kardeşini yalnız bırakamaz.
.gider zombiyi serbest bırakır, zombi kardeşi onu ısırmaz. niye ısırmaz arkadaş? niye saldırmadığını anlatmazlar. geçer odaya kapatır, tam o sırada yaktığı şeyler yüzünden yangın alarmi devreye girer. zombiler aşırı toplaşır, apartmanın girişini kırar. iki saat zombilerle boğuşur, hızlı hızlı çatıya çıkar atlar, duvara çarpar bilinci kapanır. sonra zar zor atladığı apartmanın tepesine çıkar ve hayat böyle devam eder. bitiş için uygun gördükleri bu. bu kaçış olmadan da atlayabilirdi. yangına gerek yoktu, zombi arkadaşı ile uğraşmasına gerek yoktu. dokundurmak istemişler de olmamış işte.
--- spoiler ---