güzel film. stephen king'in ölüm korkusu ve kendi kendine ben harikayım, harika olmaya hakkım var ve içimde çokluklar barındırıyorum cevabını verdiği bir hikaye olmuş. yani adama hak vermemek mümkün değil ama herkes için bu böyle değil. onun ölümü evrenin ölümü, yıldızların yok olduğu ana kadar hayal edecek kadar manyak tabii ama onlar gönderme diyelim. senaryoya güzel çevirmişler, roman okumaları ve tabii ki davul sahnesi mükemmeldi. olay ölüm üzerine olsa da o dansı etmek için var oldum demesi harikaydı ve belki de gerçekten öyleydi.
--- spoiler ---
.üç bölüm gibi yapmışlar, tersten başlıyor ama aslında öğretmenin okuduğu şiirden edindiği bu büyüğüm ve içimde çokluklar barındırıyorum meselesinin açıklaması aslında tüm algıladığımız evrenin kendi zihnimizde oluşuyla ilgili. bunda biraz kibir de var. yani bunu böyle hikayeleştirip milyonlarca insana anlatınca işler karışıyor.
.kendi içinde yaşasa yine lafım olamayacak belki ama burada ayrılıyoruz. yine de yapılan işi takdir ediyorum. ayrıca kafadaki hikayenin her cümlenin kuruluşundaki etkisi ve merakta bırakan unsurlar katması benim kurgularda en sevmediğim şey, bu da insan zihni ile oynamaya giriyor.
.evin en tepedeki kubbeli odasının kapısına gelişler, aniden engellemeler falan resmen kafasının içinde dolandırıyor. baştan zaten ne olduğu belli ama bunu yavaş yavaş açıklıyor.
.chuck'a teşekkür eden tanıtımlar ve onun evreni içinde olan ilk bölümdeki hikayedeki tüm insanlar zaten ortaya çıkıyor, patenle kayan kız dahil hepsi içinde ve aynı zamanda chuck'ın kim olduğunu da bilmiyorlar. bu kendi algıladığımız evrendeki verilerdeki önemsizliğimizi de gösteriyor, yani burada hakkaniyetli davranmış.
.yahudi ve muhasebeci, yanlış görmediysem. dedesinin matematik hakkında söyledikleri, carl sagan'ın kozmik takvim meseleleri filme çok güzel yedirilmiş. her şey harika ancak matematik mükemmel değil ve yalan söyleyebilir, daha doğrusu matematik doğruyu garanti etmez, sadece kendi içindeki tutarlılıkla ilgili bir hadise. bunu garanti edebilir. burada biraz insanı yanıltıyor.
.ayrıca pi sayısı diye bir şey var abicim, bu bize matematiğin evreni ifade etmede yetersiz olduğunu net şekilde gösteriyor. tüm bunları görmezden gelmişler çünkü içindeki coşkuyu bu şekilde verebilir. hepsi birer sanat, hayat ve ölümü ancak böyle açıklayabiliyorlar ve ötesini düşünmek onları mutsuz ediyor.
.bu tamamen kibirli insan algısı, evreni algıladığını düşünen insanın hayatına ve ölümüne kattığı anlamla ilgili bir sorun. ne evreni algılamamız ne de kafamızın içindekiler bize mutlak bir bilgiyi vermiyor, bunu böyle söylemiş olsa filmi de olamaz. o yüzden böyle diyemiyorlar gibi. matematik kafamızın içinde algıladığımız hikaye ile ilgilidir dese, ne anlatacak ki?
--- spoiler ---