iyi hoş film ama çok abartılı oyunculuk gösterileri ile doldurmuşlar. belli duyguları göstermek için yapmışlar anladım ama yine de çok geldi. komikliği zaten pek yok. abartılığı komiklik oyuncluğundan yaptılarsa hiç olmamış. esas kızımız büyüyünce neler olur gibilerinden bir devam yapımışlar. olaylar çok hızlı ilerliyor, bir insan bu kadar değişmez yani, bilincin işleyişi de elbette böyle değil ama yine de ilginç betimlemeler var.
--- spoiler ---
.mevzuların inanç yaratması ve bunun kişiliği belirlemesi. neşenin iyi anıları depolayım ben iyiyim şeklinde kendinlik algısı yaratmasının hatalı olduğunu göstermesi gibi şeyler aslında gayet yerinde tespitler. yani işleyiş böyle olmasa bile kabaca olanlar bunlar.
.tabi iyisiyle kötüsüyle bu benim muhabbeti de biraz saçma.
.kaygı direksiyona geçtiğinde öyle çabucak koltuğa geri oturmuyor, kızın durumunda konular biraz hastalık boyunda değil ama o seviyeye çıkınca geri dönüşü de yok. oraya hiç gelmemişler.
.ergenlik diyerek gösterdikleri alarm ve yıkım olayı komikti. yeni duyguların gelişi yine tamam ama diğerlerine eklenmesi yani diğer karakterlerde ortaya çıkması biraz saçmaydı.
.sadece hokey takımına giriş, yeni arkadaşlar, eskilerini satması meselesine bir film yapmışlar. giriş kısmı ve olaylar kısa bir sürede gerçekleşiyor ama beyninde de eski benliğini bulma için büyük macera atlatıyorlar. kinayenin yıkıma ve vadilere yol açması da güzel bir benzetmeydi bu arada.
.beyindeki çalışanların bu tipleri niye sevmediğini anlamadım ama ne yaparlarsa yapsınlar doğru düzgün ulaşamıyorlar sonunda tüm atılmış duyguların nehri ile kumanda odasına ulaşıp benliğini böyle tamamlıyor o da hokeyde aldığı 2 dakikalık cezada, eski arkadaşına sert hareket yapıp paniklemesi ve kısa an içinde olması. bu şekilde yaşıyor demek. bir taraftan mümkün ama diğer taraftan yok artık daha neler.
.işler tatlıya bağlandı, en gizli sır da halı yakmasıymış. komiklikle bitirdiler işte.
--- spoiler ---